vrijdag 13 maart 2015

Werk........de eeuwige struggle

Als je het hebt ben je blij, als je het niet hebt wil je het graag, zo is het toch?? Ik ben blij met het werk op zich, het werken met klanten van allerlei pluimage en hun vele vragen beantwoorden, ik ben NIET blij met de organisatie die mij betaald om dit werk te doen......en in hoeverre moet je dat ondergeschikt stellen?? Mijn inkomen is nodig om de extra aflossingen van te doen, we kunnen de jongste ervan laten studeren en de andere twee bij nood iets toestoppen, we leven ervan op een simpele manier en er blijft nauwelijks iets over. Het gespaarde zie ik hard dalen en manlief laat mij ervan doordringen dat we toch echt binnen niet al te lange tijd naar een andere auto moeten uitkijken.....Misschien heb ik te lang op automatische piloot geleefd - wat moet dat moet en niet zeuren - dat is wat ik ook maar al te graag uitdraag naar mensen die in een rotsituatie zitten waarvan ik denk dat eigen kracht een hoop verlichting zou brengen.......maar ja af en toe ZUCHT!!! Ik heb op een geweldloze manier een reply gestuurd naar ons MT dat ik snap dat dingen moeten gebeuren maar dat ik graag respectvol zou voelen dat we met z'n allen de boel draaiende houden en niet dat er twee lagen zijn met een enorme kloof ertussen die naar beneden roept dat dingen nu eenmaal gewoon moeten basta......dat werd me niet in dank afgenomen - ik stelde me niet professioneel op - WTF ??????(excusez moi) wil ik dat dan? Ik doe mijn werk goed, heel goed mag ik zeggen maar ik weiger me als een robot op te stellen. Het grootste gedeelte van mijn uren overdag breng ik door op mijn werk, als je dan thuiskomt moet er vaak nog worden gekookt, afgewassen, wassen gedraaid etc. alvorens er misschien nog twee/drie uurtjes op de bank kunnen worden doorgebracht. Dan slapen en de volgende dag begint alweer.......hetzelfde ritueel. De zondagen mag ik ook af en toe inleveren om te werken en de enige echte wekelijkse vrije dag die ik heb bevochten word nu zelfs al ingevuld door werk 1x per twee weken. Wil ik een extra vrije dag (gewoon waarop ik recht heb volgens CAO) dan moet ik zelf zorgen dat iemand deze van mij overneemt, is het dan gek dat ik mijn twijfels heb bij werken zoals het nu gaat........


De training "Bepaal je eigen koers" heeft heel wat teweeg gebracht met als resultaat dat ik volgend weekend naar een hippiemarkt ga en twee festivals worden geboekt, nog nooit gedaan maar ik wil dit graag. Het eerste festijn vind praktisch plaatst in onze achtertuin, op die plek worden jaarlijks meerdere feesten gegeven en we horen dan altijd de muziek van over het water, mobieltjes zijn die dag verboden :-D Het tweede, 4 dagen alleen de hort op met een tent naar een absurdistisch festival gebeuren lijkt me helemaal geweldig en doodeng tegelijk ;-) ik ben nog nooit alleen zo lang vanhuis geweest, JutMan vind het ook niks maar ikwilikwilikwil en misschien vind ik het achteraf ook niks maar dan weet ik dat of ik kom eerder naar huis :-p


Vooralsnog moet er gewoon gewerkt worden en zal ik mij buigen over de basic vraag "wat eten we vandaag" en ik wil eigenlijk het weekmenu wel weer eens in ere herstellen dan hoef ik me niet iedere dag opnieuw daar mee bezig te houden, kan ik in het weekend boodschappen halen en voor koken :-D

Morgen nog dagje werken, zondag vrij!!!!!


 








5 opmerkingen:

  1. Iets voor jullie? : http://www.milieucentraal.nl/vervoer/autokeuze-en-gebruik/auto-delen/

    Ik heb gisteren mijn auto verkocht. Wie zegt dat een eigen auto echt 'moet'?
    Autodelen wordt ook voor professioneel zakelijk gebruik aanbevolen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt @Anoniem maar nee niks voor ons!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Best wel herkenbaar...je werkt omdat het moet maar je wilt graag ook een beetje waardering voor wat je doet en vooral geen robot zijn. Eigen mening wordt veelal niet gewaardeerd heb ik ervaren. Helaas kwam ik door de crisis op straat te staan en man man man wat is het moeilijk een baan te vinden. Inmiddels ben ik oproepkracht tegen een belachelijk laag uurloontje maar ja je moet wat. Is het leuk, tja best wel, maar ik heb m'n draai nog niet gevonden wat eten klaarmaken en kinderen betreft. De hele week werken ga ik dus écht niet meer doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik denk dat ik per 1 april (nee geen grapje) ook een robot word. Want; ik werk in de thuiszorg in een gebied waar per april 40% bezuinigd gaat worden. Inmiddels ben ik na 9 jaar al gewend aan de "is het niet af, jammer dan" instelling die ik mezelf opgelegd heb toen bleek dat ik mezelf een beetje aan het voorbijlopen was en bleek dat het voor sommige cliënten zelfs dan nog niet genoeg was. Toen bewust voor mezelf gekozen. Maar toch... zoveel bezuinigen met nog steeds een schoon en leefbaar huis als resultaat, mwah, ik zie het niet voor me.
    Maar goed ik ben ook blij nog werk te hebben maar krijg er een beetje hetzelfde gevoel bij als wat jij beschrijft.
    We moeten maar een clubje voor onszelf beginnen ;-)

    Patricia

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ik werk 30 uur per week in de schoonmaak en daar is de werkdruk de afgelopen jaren enorm toegenomen, terwijl de waardering en ook het loon minimaal is. ziek melden moet bij de leidinggevende die tegenwoordig ook een medische opleiding lijkt te hebben want zij bepaald of je ziekmelding geaccepteerd word : ( . maar ja als alleenstaande is niet of minder gaan werken geen optie gelukkig wel leuke collegas en de mensen op de panden waar ik werk zijn ook aardig dat maakt dat het werk nog enig zins leuk blijft. en het is altijd nog beter dan ontslagen worden en zo thuis komen te zitten.

    BeantwoordenVerwijderen