Het is echt de tijd van de vallende blaadjes..............ik merk het bij mezelf 
en ook in de directe omgeving :-( veel gekissebis om niks wat een negatieve lading geeft in diverse groepen terwijl er ook zoveel mooie dingen gebeuren en veel ander nieuws wat me bezighoud en andere info wat ik voor mijn eigen welbevinden beter kan blokkeren.

Net als ik denk dat ik weer alles op 
een rijtje heb en 1 dagje vrij (de zondag, lees: zonder allerlei afspraken 
hetzij voor & door mijzelf hetzij voor een ander) dan springen elders de 
stoppen door en spring ik weer in. Wat heerlijke dagen oplevert hoor daar niet 
van maar de dingen die IK bedacht had daar gebeurt niks mee.........Wel de 
allerlaatste spullen van Jut&Jul weg kunnen brengen, nu mag een ander daar mee 
zitten en het atelier is vanaf heden geheel van mij ;-) nu nog de spirit vinden 
om daar te gaan zitten en wat uit mijn handen te toveren want vooralsnog zit het 
allemaal alleen in mijn hoofd.........
Volle dagen zijn het met de 
dagelijkse dingen, werk (en ik mag nog tot m'n 67e at least.....) en sinds kort 
maak ik ook weer huiswerk haha! Jongste Jutter komt met de meest moeilijke 
natuur/scheikunde, bio-, reken- en taalvragen en wij proberen hem daarin zo goed 
mogelijk te helpen. Wat soms resulteert in complimentjes van zijn kant: mam, je 
had het toch goed ;-) En als we er niet uitkomen kan hij bijles krijgen via 
school wat voor hem nog langere dagen betekend maar zonder morren. Ook mis ik 
regelmatig aardappels of potjes voor proeven op school maar wat doet hij het 
allemaal graag!! Twee keer per week kan hij dan ook even helemaal los gaan op zijn 
sport Krav Maga en dat blijkt een schot in de roos. Maar bovenal, hij zit nu 
lekkerder in z'n vel en wij dus op dat gebied ook ;-) Het consuminderen brengt hij ook op school in de praktijk: hij rekent zijn klasgenoten graag voor wat het scheelt om brood en drinken van thuis mee te nemen en delen is hem ook niet vreemd. Regelmatig krijgt hij een app'je van een mede student of hij 
iets uitgeprint wil meenemen voor diegene omdat daar thuis geen printer is. 
Prompt krijgt onze printer kuren (7 jaar oud dus dat kan) dat kunnen we nu dus niet 
hebben natuurlijk want hij moet stapels verslagen kunnen printen dus maar 
even verstand op nul gezet en de "ik-ben-toch-niet-gek" markt in voor een 
nieuwe. We stonden gelukkig zo weer buiten omdat we thuis al even hadden gekeken wat we precies wilden en wat er mogelijk was, in de winkel bleek er een aanbieding te zijn en gelukkig geen overbehuplzame verkopers dus hup naar de kassa en naar buiten. We kunnen nu vanaf alle kanten de printer aansturen zelfs met een bijdehandte mobiel 
;-) 

De 
permacultuuropleiding gaat ook gestaag verder, eens in de drie weken een volle 
zaterdag weg en daarvoor mijn enige vrije zaterdag in de maand inleveren hakt er 
aardig in. Nu ook de open zondagen er weer zijn en je die ook regelmatig geacht 
word in te vullen baal ik weer even als een stekker..........Toen vandeweek een 
gesprekje met iemand om een afspraak te plannen zo verliep: uhh jij bent de 
enige die werkt dus wanneer zou het dan kunnen??? Ik was even met stomheid geslagen 
en heb het afgedaan met "weet je wat plan maar wat zonder mij, zo lastig om daar rekening 
mee te houden". Ik had er effe geen zin in.........De dinsdag- en woensdagochtend heb ik vrij maar zeer regelmatig 
is die om voordat ik het weet en ren ik weer naar mijn werk. De afspraken aan de 
kapper, tandarts, speciale boodschappen, vooruit koken voor 's avonds, 
werkoverleggen voor mijn hoofdbaan en niet te vergeten mijn bijbanen slokken die 
uurtjes op. Of manlief nodigt toch maar weer een verzekeringsagent uit voor een 
woekerpolis herstelgesprek, hij kon het maar niet loslaten........maarrrrrr ik 
heb hem aan het eind van de ochtend wel smakelijk uitgelachen want nanananana ik had 
gelijk!!!!! Niks meer aan (te) doen, "" jullie redden het zo prima zelf ga maar 
gewoon zo door met aflossen" SMILE VAN OOR TOT OOR. En zo worden er de laatste 
tijd wel meer dingen bevestigd alleen zo verdomde jammer dat het me zoveel 
energie kost. De bijbanen skippen dat gaat 'm niet worden, die moeten we achter 
de hand houden voor mocht mijn hoofdinkomen toch wegvallen. Ik weiger mijn hand 
op te gaan houden en onderdeel te worden van het corrupte stelsel waarin we 
worden voorgelogen van alle kanten. Viva la revolution!!

( 's kijken of er nu weer een AIVD-busje in mijn omgeving te spotten valt ;-))
Skippen, ja nu 
we het daar toch over hebben: ook dat wil ik weer oppakken er ligt weer meer op 
straat zal het dan toch beter gaan of laten we ons dat gewoon graag aanpraten?? 
Als ik zie wat er nu gedeeld word uit wat anders in de kliko zou verdwijnen en 
kijk naar de groep mensen die daarvan afhankelijk zijn dan hebben we nog een 
lange weg te gaan. Vandeweek weer eens naar een tenenkrommende aflevering van 
een Dubbeltje.....zitten kijken: een jong stel met 65-duizend!! euro schuld die door 
paps en mams bovenop hun eigen eigenlijk royale inkomen werden gepamperd met zo'n 800 
euro in de maand en nog niet rond kunnen komen??? Door alleen inzicht te 
verschaffen in de inkomsten en uitgaven werd al snel duidelijk dat ze het gewoon 
zouden kunnen redden van hun eigen inkomsten en dan nog konden aflossen ook!! 
Maar in de eerste instantie wilden ze geen offers brengen want snikte de dame 
"als ik niet comfortabel kan leven kan ik ook niet goed voor mijn kinderen 
zorgen"...........koeiepoep!!!! Leven op de pof, slaaf van het systeem :-(
**************
en net toen ik dit stukje aan blogger toevertrouwde gebeurde er alweer van alles: ontving ik het doorgeef-boek van Stichting STRO over het nieuwe geld, kreeg ik een mail binnen dat ik binnenkort een 
vrije dinsdagochtend moet werken terwijl ik dan geacht word de post rond te 
rijden en zie ik voorbijkomen dat SD1 een baan heeft voor de komende 13 weken (lang leve de flexibele tijdelijke contracten NOT) en 
Mini-Jutter dan dus opgevangen moet gaan worden. Wij gaan voor 2 dagen en 2 nachtjes én het is maar tijdelijk én zij verdienen er extra geld mee om de nieuwe babykamer te kunnen opknappen en een buffertje te maken. Ik weet het we bieden het allemaal zelf aan maar schipperen blijft het! 
Ondertussen brei ik maar weer wat aan een sjaal, deze keer wel in acryl want ik kon de kleurtjes niet weerstaan, moestte ik wat gekregen appels, kon ik een zak vol wilde walnoten niet laten liggen, heb ik supergave rokjes opgehaald via de weggeef waarvan ik er eentje nog moet afgeven bij weer iemand anders, heb ik een andere weggever beloofd maandagavond even een tuinbankje te vervoeren in ruil voor pakken koffie, sleepte ik een paar zitzakken mee naar huis van mijn werk want die werden weggegooid maar zijn nog prima bruikbaar als hondenligzak én vond ik vanavond nog een senseo-apparaat en een kroonluchter aan de straat. Die maak ik schoon en zet ik op de ruilhoek. Ik ben zo zoet maar een beetje meer Zen zou ook welkom zijn ;-)

Fijn weekend!!!!!



 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten