maar inmiddels weet ik wel dat
het iets is wat ik mezelf op de hals haal, maar de dingen die ik wil & doe
gaan wel met overgave..........
Ik verbaasde me dan ook over reacties die ik
las elders op de actie van Annemiek van het Consuminderhuis, bijna dagelijks
ontvang ik haar inspirerende consumindermails, en als iemand een heeeeeeel groot
hart heeft voor een ander is zij het!! Nu ontfermde ze zich over een jong stel
wat onwijs in de problemen was gekomen, de details zal ik hier niet schrijven
maar zijn volgens mij ook via haar blog te lezen. Zoals altijd kon zij niet
aanzien hoe het één na het andere noodlot het gezinnetje teisterde en haar
noodkreet was duidelijk: het gezin had geld nodig en niet misselijk weinig: ruim
4000 euro. Zij vroeg een ieder die kon en wilde helpen iets te doneren en binnen
no-time was het geld daar en de mensen kijken nu uit naar de verlossende schone
lei. Mooi toch?? Ware het niet dat er dan toch altijd weer menzen zijn die het
zaakje vinden stinken, wantrouwen staat voorop: zij menen het nog slechter te
hebben, nog zieliger te zijn maar ja zij vragen toch ook niks.........deze
mensen vroegen er zelf ook niet om maar werden gewoon door liefdevolle mensen
geholpen daar waar kon!! Deze azijnzeikers (sorry voor diegenen die zich
aangesproken voelen) roepen dan: maar het is toch hun eigen schuld, ik kan ook wel
een steuntje gebruiken, tja wie het hardst roept word altijd geholpen en meer
van dit soort kreten. Mijn haren rijzen hierdoor te berge...........waarom
kunnen mensen nou eens niet zonder oordeel en vanuit hun hart geven, delen????
Al heb je het zelf niet breed, of sores genoeg, hoe mooi is het dan als je dan
toch die ander kunt helpen, gewoon zonder daar iets voor terug te
vragen............
Gelukkig zijn er heel veel initiatieven waar dit wel
gewoon gebeurd, zonder dat er iets tegenover staat en ik weet hoe mooi het is
als een ander (stiekum) met je meeleeft en onbaatzuchtig deelt.............daar
word je echt gelukkig van DEEL!!!!!!!!!!!
Ondertussen vergeet ik steeds foto's te maken van alles wat hier gebeurd: de eendjes
zijn inmiddels al 4 weken en passen niet meer met z'n allen in het teiltje. Sinds 't weekend mogen ze los in de sloot om kroos te eten daarna
ben ik moeder-eend en waggelen ze weer achter me aan naar de tijdelijke ren hihi. De tuin is
goudgeel gekleurd van het stro waarmee ik alles afdek, zo'n gaaf gezicht. De
aardappels en boontjes die ik er in heb gezet doen het al goed, zo gaan we
verder en dus slepen we overal oud karton vandaan! Ondertussen ook nog naar een
baby-shower geweest van SD2, echt amerikaans: voordat de baby er is al een feest
met cadeautjes. Zus van m'n schoondochter had een make-up workshop voor haar en
haar gasten geregeld, aan mij totaal niet besteed: je gezicht moest gereinigd
worden met 4 verschillende scrubs, lotions en creme's om de poriën vervolgens weer dicht te smeren met foundations, sealers, make-up en wat
allemaal nog meer. Prachtig maar aan mij niet besteed, ik ben na de eerste
lotion afgehaakt onder luid snikken van mini-Jutter die ook mee was, oma mocht
niet allemaal van die rare dingen op haar gezicht smeren ;-) wij zijn de tuin
maar gaan opruimen. Als straks het kleine prinsesje er is dan volgt er weer zo'n
party.........ik mag weleens voort gaan maken met de 10-dagen mand en de
geboorte geschenkjes bedenk ik me nu, zoonlief heeft mij gevraagd iets te maken
om aan de kraamvisite mee te geven dus daar mag ik mij volledig op uitleven. Dan
komen eindelijk de spanen doosjes van pas die ik ooit bij het grofvuil vond, een
winkel hield ermee op en had dozen vol spul buiten gezet voor grofvuil, dat kon
ik natuurlijk niet weerstaan en zo staan er al denk ik 2 jaar zo'n 50 kleine
blanco ronde doosjes te wachten op een projektje. Dat word dus nu in ieder geval
roze met veel bling, bling........
natuurlijk is het dubbel als je iets geeft en denkt dat het terecht komt bij mensen die het goed kunnen gebruiken en blijkt dat dat niet zo is, maar ik ga er nu anders mee om , ik geef iets weg omdat ik het zelf niet meer nodig heb en het liever weggeef dan weggooi en ik heb geen zin om dingen te verkopen, veel te veel gedoe. het grappige is dat ik al veel weggegeven heb waar ik niets aan had en mijn dochter ook niet en dat mijn dochter nu regelmatig spulletjes krijgt van mensen op dezelfde weggeefhoek waar ik regelmatig wat weggaf, nu zij een eigen flatje heeft en niet veel geld heeft om nieuwe spullen te kopen, zo zie je maar wie goed doet , goed ontmoet.
BeantwoordenVerwijderen