Vanmorgen zag ik dat het alweer tijd was voor één van de maandelijkse aflossingen van 50 euro per keer. Ik houd dat steevast bij in een staatje en schrijf het ook op papier van het betreffende dossier. Niet leuk om dat iedere keer weer allemaal onder ogen te krijgen maar soi het is niet anders........alleen vanmorgen sloeg de schrik om het hart want ik had in december vergeten een termijn over te maken. Alles nagekeken en inderdaad kon ik de betaling op die datum niet terugvinden, ik had ook geen aantekening in december op papier staan!! Sh*t.......hoe kon dat nou?? Dan maar gelijk het icb. bellen en uit leggen dat dit gebeurt was, kon ik gelijk de stand tot op heden opvragen. De dame aan de andere kant van de lijn begon te lachen en stelde mij gerust: mevrouw u heeft echt wel betaald hoor, alleen op een andere datum dan u gedacht had maar u loopt keurig op schema, het gaat prima zo PFFFFF de schrik was dus geheel niet nodig!! Maar alleen het restbedrag wat ze noemde stelde mij zo teleur. We hebben totnogtoe "al" 1100 euro afgelost op de hoofdsom excl. kosten maar van iedere 50 euro die we aflossen is er 37 euro rente dus lossen we op de eigenlijke hoofdsom maandelijks maar 13 euro af en de rente blijft maar doorlopen, wat een drama!! Manlief zegt ook steeds dat die icb's dit soort dingen koesteren want waar krijg je zo'n hoge rente voor niksdoen.........maar IK WIL ER VANAF!!! JutMan is er van overtuigd dat het meer zoden aan de dijk zet om schuldeiser 1 versneld af te lossen omdat de rente op deze veel hogere hoofdsom harder aantikt en dat is ook wel zo maar gevoelsmatig strookt het bij mij niet. Ik heb mijn eind aflosdata nu weer bij moeten stellen naar mei 2014 voor deze schuld en het gevoel bekruipt mij dat we d'r zo noooooooooooit vanaf komen. Eigenlijk hoop ik hem ervan te kunnen overtuigen dat we beter komende maand met mijn salaris dit in z'n geheel af kunnen lossen. Als het goed is zit er nog wat overwerk en een kleine bonus bij omdat ik mij een volledig jaar niet heb ziekgemeld dus dat is precies genoeg. Dat zou wel betekenen dat we dan de maand februari op een hééééééééél strak budget moeten leven maar ik heb het er wel voor over. Een beetje net als 2 jaar geleden toen we écht niet wisten of er aan het eind van de week geld was.........survivallen ten top maar we zijn inmiddels twee jaar verder op eigen kracht en gaan gewoon zo verder.
Twee jaar alweer, wat gaat zo'n periode snel. Als ik nu terugkijk dan is het bijna 2 jaar geleden dat ik de stekker uit mijn bedrijf trok, dat ik mij officëel uit liet schrijven bij de KvK, dat JutMan nog net in dienst van een bedrijf was wat (ook) al meer en meer zinkende was en kort daarna failliet ging en de periode inluidde dat hij voor 14 maanden thuis kwam te zitten (bedrijf startte toen door zonder productie personeel maar is inmiddels alweer failliet). Zich continue moest melden bij allerlei stompzinnige trainingen om maar weer aan het werk te komen en uiteindelijk wonderlijk weer aan het werk kwam maar zeker niet dankzij bemiddeling van allerlei zich ermee bemoeiende instanties. De tijd waarin ik op het laatst drie banen tegelijk had waarvan er nu nog eentje is overgebleven -de leukste- en we van alles verkochten en de meest idiote bijverdiensten aanboorden om maar huishoudgeld in de knip te hebben omdat alle "gewone" inkomsten op gingen aan de vaste lasten en de aflossingen die we zelf probeerden te regelen. Ik denk terug aan de vele instanties waar we ten einde raad en vaak ook vergeefs aanklopten: de gemeentelijk schuldsanering die ons uiteindelijk 11 maanden liet bungelen voor we überhaupt op 1e gesprek mochten komen en waar we toen de knoop doorhakten om het helemaal zelf te gaan handlen, de voedselbank waar we ons meldden toen we al drie maanden eigenlijk helemaal géén geld meer hadden voor eten etc. (omdat dát wat we hadden naar de icb's ging om ze maar tevreden te houden) en die ons doodleuk nóg 2 maanden op de wachtlijst plaatsten waardoor wij afhaakten, diezelfde icb's waar we eindeloos probeerden afspraken mee te maken die voor ons na te komen waren wat na veel aanhouden toch lukte.........we zijn er nog lang niet en wij hebben kennelijk de schouders om dit te dragen maar wat als je dat niet red??
Al die berichten over verdergaande bezuinigingen óók op de hulpinstanties, de zorg voor mensen met een verslaving of psychische problemen waardoor men voorziet dat er steeds meer mensen zichtbaar op straat de weg kwijt zijn omdat ze nergens meer kunnen aankloppen. De mensen die ook 's winters gewoon van gas, licht en water worden afgesloten tenzij ze de schuldsanering in gaan (alsof dat allemaal zo makkelijk gaat), de betreffende dienst die het vervolgens niet aan kan, bewindvoerders die te laat schakelen waardoor schuldenaren nog meer kosten moeten maken om alles weer aan te laten sluiten als dat al lukt zonder inmenging van een televisieploeg. Of mensen die hun zorgkosten niet meer kunnen betalen en dan aangemeld worden bij CVZ? en vervolgens de premie met een fikse boete er bovenop moeten gaan betalen. Waarvan? als je 100% al niet hebt hoe kan je dan 130% wel betalen??
En dan de luxere zijde: vrouwen die zeggen te zullen stoppen met werken omdat ze ZELF meer moeten bijdragen aan de kosten van hun kinderopvang, voorschoolse, overblijf en naschoolse opvang.......pff zullen die even schrikken als ze zelf ineens veel van hun kind meemaken ;-) Of kunstenaars met een speciale Wwik uitkering die in de krant vertellen: tja ik zou wel meer aan de weg kunnen timmeren om meer omzet te kunnen krijgen maar ja ik wil liever eerst lekker een tijdje "oefenen" voordat ik grande expositiones kan geven en ik MOET natuurlijk ook een aparte atelierruimte huren gelijk als ik van de kunstacademie afkom en dat kan ik zelf niet betalen.........dus ik kan niet zonder die uitkering. Hoezo?? jij wilt toch ondernemer zijn.....als je voor jezelf begint zegt de belastingdienst ook het eerste jaar niet tegen je hou de winst maar zonder afdracht of je huurbaas joh je hoeft het eerste jaar geen huur te betalen. Af en toe ben ik geheel de kluts kwijt als ik de krant weer gelezen heb en snap ik geen snars van heel veel mensen op deze aardkloot.
Jut, ik heb het al eens eerder gemeld: ik vind je een fantastisch sterke vrouw en heb diep respect voor de manier waarop je je schulden aanpakt.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig blogje dit, ben het helemaal met je eens!
Ik begrijp dat je het niet meer snapt. Maar je bent wel wat kort door de bocht als je werkende moeders veroordeelt die zich genoodzaakt zien te stoppen met werken.
BeantwoordenVerwijderenWant jarenlang heeft de overheid ingezet op werkende moeders, en doelbewust de kinderopvang zeer toegankelijk en betaalbaar gemaakt. Onwerkelijk bijna. Ik hoorde van een groep student-moeders dat ze kinderopvangsubsisie konden krijgen als ze konden aantonen maar 1 dag per jaar te werken. Het aantal uren subsidie werd nl. niet gekoppeld aan het aantal gewerkte uren. Werkte je als student-moeder dan 1 dag per jaar voor het bedrijf van je vader, of je buur, dan kreeg je de kinderopvangsubsidie al.
De 'aanrechtsubsidie' voor deze groep vrouwen geboren na 1972 (en met ingang van dit jaar geboren vanaf 1963) werd afgebouwd. Ook oppasgrootouders werden gesubsidieerd. Toen uit onderzoek bleek dat dit geen of nauwelijks hogere arbeidsparticipatie opleverde (oppasgrootouders bleven hetzelfde doen als ze deden, maar nu betaald) werd er 'ineens' bezuinigd en werd de doelstelling (arbeidsparticipatie) verlaten. Tja, is het dan gek dat moeders overwegen te stoppen met werken als ze kleine slechtbetaalde parttime banen hebben? Zij redeneren: eerst moesten we vooral blijven werken, en nu wordt het ons onmogelijk gemaakt.
De beterverdienenden doen dat niet, die weten dat het stoppen met werken schieten in eigen voet is. En met 'zelf je kind meemaken' heeft dat niet zoveel van doen, ten eerste zeggen we dat ook niet over vaders, en ten tweede werken de meeste moeders parttime en maken waarschijnlijk netto nog meer van hun kind mee dan vroeger de drukbezette fulltime huisvrouw zonder elektrische apparaten.
Ik begrijp dus dat je boos bent, maar je schiet op de verkeerde, en zoals hierboven betoogd: er is ook een andere kant van de zaak.
Groeten, Hsm.
Heel juist opgemerkt. Ik vind het ook raar van ouders die de kiss weghalen bij de KDV. Kunstenaars hebben het ook makkelijk.
BeantwoordenVerwijderenJullie kozen niet voor wsnp, lees ik uit je verhaal. Dat betekent hard buffelen.
Ik heb heel veel bewondering voor jullie !!
BeantwoordenVerwijderenEr zijn er maar weinig die dit jullie nadoen.
Groetjes jenneke
Ik heb ook niks dan respect voor jullie!
BeantwoordenVerwijderenIk weet natuurlijk niet wat voor schulden en tegen welke rentepercentages jullie hebben, maar is het geen idee om één grote lening tegen een gunstiger rentetarief af te sluiten en om daarmee de andere leningen af te betalen?
Zoals ik al zei: ik weet niet of het mogelijk is, maar mocht het mogelijk zijn dan heb je natuurlijk én meer rust (want maar één lening) en als het goed is tegen een gunstiger rentepercentage.
In ieder geval, heel veel succes ermee! Jullie zijn zo aan het knokken, het gaat jullie zeker weten lukken!
Wat een verhaal, wat zullen jullie het zwaar hebben.
BeantwoordenVerwijderenSterkte met deze zware klus.
Mij lijkt een maandsalaris gebruiken voor de aflossing een héél goed idee. Eigenlijk DE manier. De verhouding aflossing en rente+kosten op de schuld is buiten verhouding.
BeantwoordenVerwijderenOm die maand door te komen kijk ik wel voor je in m'n voorraadkast of elders. Wie weet ook anderen/GG-d.
Even je niet laten verleiden door kortingsbonnen e.a ;-)
Ik denk als allen in huis weten hoe de zaken er voor staan, ze best iets meer willen bijdragen.
Succes !